Mika Rottenberg’in yapıtları, insan ilişkilerinin ve emeğinin parasallaştırılmasının ve sermayeleştirilmesinin etkilerini inceliyor. Absürt mizahı maddi ayrıntılara gösterilen özenle birleştiren yapıtlarının işlediği konular, kadınların deneyimleri ve emek pratiklerinden kapitalist montaj zincirlerine, paketleme ve sunum bantlarına kadar geniş bir yelpazeye yayılıyor. Rottenberg’in malzemeleri ve maddeyi, emeği, dokuyu, dokunsallığı ve teknolojiyi inceleyen Spagetti Blok Zinciri adlı çalışması nesnelere ve maddeselliğe dair deneyimimizle bağlantılı mit oluşturma ve gizleme süreçleri ile vadesi dolmuş gelenekler ve dünya görüşleriyle üst üste bindirilmiş güncel deneyimlerimizi öne çıkarıyor.
Mika Rottenberg (d. 1976, Buenos Aires, Arjantin) film, mimari yerleştirme ve heykeli birleştiren bir pratiğinde, çağdaş hiper-kapitalist dünyamızda emek ve üretim değeri konularını araştırıyor. Hem sinema hem de heykel geleneklerini kullanarak, Çin’deki bir inci fabrikası ya da bir Calexico sınır kasabası gibi belirli üretim ve ticaret sistemlerinin bulunduğu yerleri araştırıyor. Rottenberg, detaylı ve yıkıcı görsel anlatılar oluşturabilmek için görünüşte birbirinden ayrı mekanları ve şeyleri montaj sürecinde ya da stüdyosunda oluşturduğu setlerin görüntüleri yardımıyla birbirine bağlıyor. Gerçeği ve kurguyu birbirine dokuyarak, güncel varlığımızın doğal güzelliğini ve absürtlüğünü vurguluyor. Yakın tarihli kişisel sergileri New Museum (2019), Museo d’Arte di Bologna (2019), Goldsmiths Centre for Contemporary Art (2018), Kunsthaus Bregenz (2018), Bass Museum of Art (2017) ve Palais de Tokyo’da (2016) yer aldı.
SERGİLENEN ESERLER
Spagetti Blok Zinciri, 2019
Tek kanallı video yerleştirmesi, sesli, renkli
Yaklaşık 18’
Değişken boyutlar
© Mika Rottenberg
Sanatçının ve Hauser&Wirth’ün izinleriyle.
