En Uzun Uyku (2024), Tanrı’nın aracısı olarak kabul edilen velilerin doğum günlerini kutlayan “mevlit” (Arapçada “yıldönümü”) ritüellerine odaklanıyor. Film, dini bir bağlamdan yola çıksa da herhangi bir doktrine odaklanmaktan ziyade aşkınlığın kendisini döngüsel, zamanı sekteye uğratan bir deneyim olarak ele alıyor. Rafik Greiss nefes, hareket ve tekrara odaklanarak adanmışlığın, varoluşun ve değişen bilinç hallerinin bedensel ve nörolojik boyutlarını araştırıyor.
Greiss sergi mekânında Gürcistan ve Mısır’daki keşif gezilerinden yola çıkarak ürettiği bir dizi duvar heykelini de sergiliyor. Seyahat, göç, sömürgeleştirme gibi büyük ölçekli hareket biçimlerine sahne olan kentsel alanlardan topladığı buluntu ya da elden çıkarılmış nesnelere yeni işlevler kazandırıyor. Thais (Cennet Kuşu), sanatçının Tiflis sokaklarında bulduğu piyano tablasına hem yeni bir hayat veriyor, hem de bir mukaddes emanet havası katıyor. Bu eserlerin yanında, bir zamanlar İskenderiye’deki mevlit kutlamalarında sufi camilerinin ve evlerinin eşiklerini belirleyen Mevlit Paspasları (2021) yer alıyor.
SERGİLENEN ESERLER
Rafik Greiss (d. 1997)
En Uzun Uyku, 2024
Üç kanallı video, renkli, 10:01 dk., stereo
Sanatçının ve Galerie Balice Hertling’in izniyle
Rafik Greiss (d. 1997)
Mevlit Paspasları, 2024
Buluntu tahta paspaslar, cam, metal klipsler
150 × 75 cm
150 × 55 cm
Sanatçının ve Galerie Balice Hertling’in izniyle
Rafik Greiss (d. 1997)
Thais (Cennet Kuşu), 2024
Buluntu piyano tablası
100 × 135 × 18 cm
Sanatçının ve Galerie Balice Hertling’in izniyle
