Fısıldayan Baraj’ın (2024) merkezinde, Mavi Nil’i El Cezire’ye yönlendiren Sennar Barajı’nın modernist altyapı mimarisini çağrıştıran, 220 cm yüksekliğinde heykelsi bir form bulunuyor. Yapının içine yerleştirilmiş ses çalışmasında hem işitsel arınma sağlayan hem de doğa güçlerine karşı direnç kazandıran bir korunma duası olan rukye fısıldanıyor. Çerçeveli fotoğraflarda ise sanatçının büyükannesinin kaygan kil zeminde yükselen evinin çatlamış duvarları ve çorak toprağı, çöküşün somut kayıtlarını oluşturuyor. Yerleştirme suyun, kilin, ışığın ve belleğin sömürgeci zamana ve doğrusal ilerlemeye karşı koyduğu; sızıntının, ritüelin ve belirsizliğin bilgi ve tanıklık biçimleri olarak benimsendiği bir ekoloji ortaya koyuyor.
Gözcü (2024) filminde su seviyelerini ve sel tehlikelerini denetleyen gözlemci karakteri önce Sudan’daki tarım krizine karşı savunma hâlinde, topraktaki değişimler konusunda tetikte bir figürken, sonrasında Hollanda’da eski bir hidrolik test sahası olan Waterloopbos’ta bir gelecek senaryosu içinde beliriyor ve ihraç edilmiş su denetim teknolojilerini izliyor. Burada gözetleme, onarmanın ötesine geçen bir ihtimam ve dayanıklılık biçimine dönüşüyor ve bizi kırılmış hâlde yaşamaya, mekân, zaman ve bellek ile ilişkimizi yeniden gözden geçirmeye davet ediyor.
SANATÇI ÖZGEÇMİŞİ
Ola Hassanain (d. 1985, Hartum) yaşamını ve çalışmalarını Amsterdam’da sürdürüyor. Mimari, film, performans ve yerleştirme gibi mecralara yayılan çalışmalarında yerleşim politikalarını ele alıyor; ekolojik ve toplumsal sistemlerin zaman içinde birbirlerini nasıl şekillendirdiğini, tahakkümün yapılı çevre aracılığıyla nasıl görünür ve hissedilir hâle geldiğini irdeliyor. Kişisel sergileri arasında The Watcher (Tell The Waters What The Clay Kept Secret III) [Gözcü (Sulara Kilin Sakladığı Sırrı Söyle III)], Kunstinstituut Melly, Rotterdam (2025) ve Whispers (Tell The Waters What The Clay Kept Secret II) [Fısıltılar (Sulara Kilin Sakladığı Sırrı Söyle II)], Büro Stedelijk, Amsterdam (2024) bulunuyor. Karma sergileri arasında ise The Woman Who Thought She Was A Planet [Kendisini Gezegen Zanneden Kadın], Border Buda Project, Brüksel (2025); All That We Have Built [İnşa Ettiğimiz Her Şey], Naughton Gallery, Belfast (2025); 4. Triënnale van Beetsterzwaag, Kunsthuis SYB (2024); 3. Chicago Mimarlık Bienali (2019) bulunuyor.
SERGİLENEN ESERLER
Ola Hassanain (d. 1985)
Fısıldayan Baraj, 2024
Muşamba, su, ses, ahşap, alçı, boya, vinil baskı
Değişken boyutlar
Fısıldayan Baraj, Andrés Novo’nun tasarım desteğiyle, aslen 2023 Venedik Mimarlık Bienali için bir mekânsal müdahale olarak tasarlanmıştır.
Sanatçının izniyle
Ola Hassanain (d. 1985)
Gözcü, 2024
Tek kanallı video, 16:9, renkli, 19:19 dk., stereo
BAK, basis voor actuele kunst tarafından sipariş edilmiş ve Kunstinstituut Melly’nin cömert katkılarıyla mümkün kılınmıştır.
Sanatçının izniyle
